Attentie! 7.30 uur briefing. Daarna vertrek naar Eberstein Heimatherbst (Juxpartie).

Er rijdt ook een oldtimerbus voor die gene die niet met de motor willen.

Ca. 14.00 uur terug naar het basiskamp (Talhof) voor het officiële einde van het evenement.

Zo luidde het programma.

Dus togen wij bij het krieken naar Eberstein voor de Juxpartie. Geen idee wat er zou gebeuren. We waren op het ergst voorbereid. Na een korte pauze vertrokken. We klommen zo steil en zo lang dat er geen einde aan leek te komen. Boven aangekomen zagen we de staart van onze groep als mieren tegen de berg oprijden. Bij een boerderij aangekomen stegen we af. Hier moest een spel worden gespeeld wat nog het meest op curling leek maar dan zonder ijs en zonder bezems. Met een speciale worp die we al snel van onze Oostenrijkse vrienden overnamen was het de bedoeling de“bal’ door een opening te werpen die zo veel mogelijk punten opleverden. Ook kon hier het nodige bier en schnaps worden genuttigd worden al was dit voor de meeste Hollanders nog wat vroeg.

Hierna vertrok de hele groep om enkele kilometers verder te stoppen voor het volgende spel namelijk kegelen met een ruwe houten kegelbal + de nodige kegels. Dat leek gemakkelijk maar de baan was lang niet vlak dus vlogen de ballen alle kanten op natuurlijk. De Oostenrijkers hadden natuurlijk stiekem geoefend maar de Hollanders deden het lang niet slecht. De score werd nauwkeurig bijgehouden zodat aan het einde van het festijn een winnaar zou kunnen worden aangewezen.

Het volgende spel na weer enige kilometers te hebben gereden was een spijkerspel. Hier was het de bedoeling zo snel mogelijk een spijker in een boomstam te slaan. Hilariteit alom bij elk spel. Ook de inwendige mens werd daarbij niet vergeten. Het volgende spel was het schieten met een luchtbuks. Hoewel wij allen ervaren schutters zijn viel ook dit onderdeel tegen dan wel had het wapen een vreemde afwijking of schoten we steeds door het zelfde gat in de roos. Wie het weet mocht het zeggen. Hier was ook een restaurant zodat wij, inmiddels trek gekregen, aan de dis konden.

Ook de oldtimer bus was inmiddels gearriveerd zodat de complete groep weer compleet was. Na het eten ging het weer richting Eberstein. Hier was het finale spel dat bestond uit het bewegen van een gewicht, verbonden aan een standaard om weer andere objecten te raken. Kunt u het volgen? Nou wij als deelnemers niet. Wel heel erg leuk.

Hierna werd de punten voor alle deelnemers opgeteld waarna er een winnaar zou kunnen worden aangewezen.

Wie dat was is mij nog niet bekend maar ach, het was totaal niet belangrijk. Iedereen had het geweldig naar zijn zin gehad. Nu terug naar Zwattendorf voor de officiële afsluiting van het evenement. In Zwattendorf aangekomen kwam de groep nog eenmaal bij elkaar. De beide voorzitters bedankten iedereen, en natuurlijk onze Oostenrijkse vrienden die deze geweldige motorweek mogelijk hadden gemaakt. Ook werden er geschenken uitgewisseld en als klap op de vuurpijl kregen alle deelnemers nog een pakket mee naar huis met lokale lekkernijen.

Voor mij werd het tijd om op te stappen en na een ieder nogmaals te hebben bedankt en na het schudden van vele handen, vertrok ik richting Heerhugowaard. Reeds vooruitkijkend naar een volgende gelegenheid om in dit geweldige land met zijn idem dito bewoners rond te kunnen rijden en genieten van het moois dat Oostenrijk en in het bijzonder Karintië te bieden heeft.

Naschrift: thuis gekomen is het niet uit te leggen wat een gevoel het geeft als je met een groepje Puch rijders berg op rijdt. Dat geluid, in cadans, vroem, vroem, vroem. De zon al een beetje laag. Pure poëzie. 

Rest ons allen nog om de Oostenrijkse Organisatie van dit grote evenement namens alle Puch Club Nederlend Leden te bedanken, ook van hen die niet hierbij aanwezig waren door welke omstandigheden dan ook. Wij hopen dat ook deze leden middels deze speciale Kurier/site een indruk te hebben gekregen over het hoe, wat en waar van deze reis.