[ Motor USA ] [ elf steden 2000 ] [ elf steden 2001 ] [ elf steden 2002 ] [ Denmark Puch Club ] [ 9 provincien ] [ Zelzate brommer ] [ Elf Bergen ] [ Jubileum rit PCN ] [ Rondje IJselmeer PCN ] [ Twente rit ] [ Pampus rit ] [ Stampersgat ] [ Oostenrijk Puch Club ] [ Euro Puch 2009 ] [ Euro Puch 2010 ] [ Euro Puch 2012 ]

Twee prachtige ritten in juni 2004

Als tegenhanger van de Elfstedentocht en de TT in Assen heb we een
                                      ELF BERGEN TOCHT
Georganiseerd. Periode van het weekeind 25,26 en 27 Juni

Nu vraag je, je natuurlijk af waar in deze buurt vind je Elf Bergen. Nou dat is Simpel in West Vlaanderen (Heuvelland) zijn er 13, dus er blijven er nog twee over.

11 Bergentocht 26 en 27 juni 2004.
Op donderdagochtend bij bijna vliegende storm hebben we de camper ingeladen en zijn naar Westouter vertrokken, daar aangekomen hebben we, nog steeds bij windkracht 8, een stapel tenten opgezet en dat viel niet mee! De partytenten kwamen zelfs los van de grond. Na een gezamenlijke maaltijd nou ja maaltijd, 10 omeletten voor evenzoveel mensen, een gezellige avond, de slaap der onschuldige geslapen. De volgende dag kwamen de deelnemers binnen druppelen, een mooi gezicht! Deze avond macaroni gemaakt voor 12 man en samen gezellig gegeten. Eindelijk was het dan zaterdagmorgen, vooral Henk was gespannen. Waren de voorbereidingen voldoende geweest? Was de rit echt goed uitgezet, waren er geen wegomleggingen, was er niets vergeten? Eindelijk was het zover, er moest nog even getankt worden en hij zou weten of alles letterlijk  en figuurlijk op rolletjes zou lopen. Pieter reed op de FN van Henk en na de stop bij 't pompstation was het ding niet meer aan de gang te krijgen, na lang trappen, veel duwen en wat lelijke woorden toch de kar maar opgehaald en de boel opgeladen. Het euvel leek in het contactslot te zitten, Willem had wel een ty-repje en de sleutel zat muurvast. Klaar voor vertrek dus. Het was een prachtig gezicht, al die motorfietsen met hun berijders op de parkeerplaats van de camping. Nu was echt alles onder controle en konden we van start gaan, ik zat met Eddy bij Henk in 't zijspan van de Ural, Pieter op de FN en Huub op de Puch van Henk. Na korte tijd moest de FN toch in de bezemwagen en Pieter bij Dick achterop. De route zat goed in elkaar, er was slechts een verkeerslicht op de hele route van 150 km. Na een km of zestig stopten we voor de lunch van kopkaas, hesp en kaas met brood, het weer had zich al die tijd van haar beste kant laten zien maar het tweede deel was er wat meer bewolking en zelfs een korte regenbui. Eddy die steeds met z’n voorpoten fier met z’n kop in de wind op de rand van 't span had gestaan kroop onder de deken tegen mij aan. Zelfs die regen vond ik lekker, het landschap was er niet minder mooi om. In een oud dorpje was er weer een stop met een blikje drinken en een plak chocolade, na ongeveer 25 km. zijn we nog eens gestopt bij Phillips’s moeder, niet onze eigen Phillip want die reed natuurlijk mee, maar een cafe van vrienden van mede organisator Koen.

Zondag rit
Omdat Pieter niet meer over een rijdende motor beschikte, stond Huub nobel zijn Puch af aan Pieter en omdat hij op zijn beurt nog nooit in een zijspan had gezeten verruilde ik voor de zondag rit Henk en het zijspan voor Dick en zijn BMW, Eddy bleef onder de hoede van mevrouw Reerink in de Picasso en zo hadden we allemaal weer vervoer voor de zondag. Allemaal weer blij, ik hoop dat Dick dat ook was, konden we dus aan de zondag rit beginnen.
Om 11.30uur vertrekken we voor de zondag rit, die ons langs verschillende punten zou brengen met een herinnering aan de eerste wereld oorlog.
Na een klein eindje stopte we bij een gedenkteken en begraafplaats waar Koen een heldere uitleg bij had. De volgende stop was een kleine Ierse begraafplaats en hierna werd er een bomkrater bezocht die omgetoverd was tot een prachtig meertje in de middle of nowhere. Deze bomkrater was ontstaan door ondergrondse gangen gevuld met springstof. Een aantal van deze gangen zijn tot ontploffing gebracht, maar heden ten dage moet er nog 1 gang zijn die nooit ontploft is.
Hierna zijn we de rit aangevangen naar Ieper waar de uitstekende lunch genuttigd werd. In de middag hebben we nog 1 begraafplaats aangedaan waarna er bij het meer van Dikke Bus nog een consumptie genuttigd werd met als verrassing dat deze betaald werd uit de kas (er was nog wat over). Geheel tevreden werd de terug reis naar de camping aanvaard waar we om ongeveer 17.00 uur aan kwamen.
Al met al was het een zeeeer geslaagd weekeind en dankzij de heldere uitleg van Koen ook een leerzaam weekeind wat betreft de waanzin van de oorlog, als je bedenkt dat het gehele Heuvelland van Belgie tijdens de eerste wereld oorlog geheel plat is gebombardeerd en het er nu weer zo mooi uitziet is het onbegrijpelijk waar mensen toe in staat zijn.
Afsluitend met een stukje moraal bedank ik ieder die de moeite heeft genomen om dit weekeind tot een succes te maken en dat zijn niet alleen de organisatoren maar zeker ook de bezoekers.
Volgend jaar weer een weekeind maar nu in midden Nederland en het jaar daarop weer in Heuvelland ?.

Helaas is bovenstaande door omstandigheden niet doorgegaan

       
  Ongelooflijk zoveel mensen hier gesneuveld zijn           een k(r)ater

         
De groep          rijder      strijder    snijder             slaper            meerijders