[ Motor USA ] [ elf steden 2000 ] [ elf steden 2001 ] [ elf steden 2002 ] [ Denmark Puch Club ] [ 9 provincien ] [ Zelzate brommer ] [ Elf Bergen ] [ Jubileum rit PCN ] [ Rondje IJselmeer PCN ] [ Twente rit ] [ Pampus rit ] [ Stampersgat ] [ Oostenrijk Puch Club ] [ Euro Puch 2009 ] [ Euro Puch 2010 ] [ Euro Puch 2012 ]

DE WONDEREN ZIJN DE WERELD NIET UIT
VERSLAG VAN HET RONDJE IJSSELMEER OP 30 SEPTEMBER 2006

Vrijdag, na werktijd zijn Henk en ik richting Monnickendam gereden, ik had de camper ingepakt bij stralend mooi weer, alles zat er in (dacht ik). Dus toen Henk om 6 uur thuis was konden we gelijk vertrekken.
Onderweg nog even wat gegeten en tegen 20.30 uur reden we Monnickendam in, toen ik opeens bedacht dat ik m’n laarzen vergeten was, alles wat ik bij me had waren een paar tuinklompen, nu was het wel vrijdag en dus koopavond, probleem opgelost dachten we. Monnickendam is een mooi klein stadje met bijpassende kleine straatjes en de tijd begon toch wel wat te dringen, dus stoppen we bij twee voetgangers en vragen: Heren weet u hier ergens een schoenenwinkel? De heren draaiden zich naar ons toe en we stonden oog in oog met Harry en Wout!
(Tijdens een stop zei Wout "je neemt zoveel foto's maar ik sta er nooit op" Wout ik hoop het bij deze goed gemaakt te hebben)

Dus maar weer verder gezocht en gevraagd, de helft van de winkels was maar open en net geen schoenenwinkel, goede raad was duur dus wij op weg naar Volendam, nadat we dat hadden doorkruist zonk de moed me in m’n tuinklompen, het ging er erg veel op lijken dat ik dat IJsselmeer wel niet zou zien. Dus bedachten we dat we bij de volgende kruising maar zouden terugkeren en naar een slaapplaats zoeken. Henk reed en wat moedeloos keek ik naar buiten, en wat denk je? Op de hoek bij de verkeerslichten stond bij een kledingwinkel een rek met sportschoenen buiten, wat al naar binnengehaald werd omdat het al negen uur was! Nog bijna rijdend vlieg ik de bus uit en was net op tijd binnen.Het was wel een winkel die alleen bekende merken verkocht, dus 5 minuten later stond ik met een paar dure Reebok’s buiten, maar ik kon in elk geval rijden.Dat was wondertje nummer één.

Daarna was het nog een hele toer om een plekje voor de nacht te vinden, we dachten op de parkeerplaats van het vertrekpunt te gaan staan, wat overigens midden in een aardedonker natuurgebied lag, maar er was een stel, dat geheel zonder overleg met de Puch Club besloten had die dag te gaan trouwen en daar hun bruiloft te vieren, daar ging onze slaapplaats!
Na nog wat zoeken in het diepe duister besloten we om dat gebied maar uit te rijden, er stonden overal bordjes dat je er niet mocht kamperen, dus zijn we uiteindelijk beland op een klein rustig weggetje (geen wonder dat hett rustig was, het was inmiddels na elven) waar we de nacht doorbrachten, alles behalve rustig want het weer was echt op zijn Puchs, storm en windvlagen die de bus deed kreunen in haar veren.
Maar goed we zaten droog en in de ochtend wás het droog, het tweede wonder was geschied, een droge rit met de Puch Club.

Inmiddels waren de Schoutens en Piet den Haan ook gearriveerd in onze slaapkamer. Er werd afgeladen en we begaven ons op twee rijdende (ook uniek voor ons) motorfietsen naar het restaurant. Na de koffie begonnen we met zo’n 17 motorfietsen aan de 300 kilometers die we te gaan hadden om rond het IJsselmeer te komen. De rit voerde ons langs kronkelende dijkjes, door mooie dorpjes naar een stopplaats ergens langs een dijk, waar iedereen de bijzonder mooie Puch Navigator van Van der Lee junior bewonderde en zijn berijder liet weten hoe erg het gewaardeerd werd dat hij meereed op een, voor bijna iedereen welbekende groene Puch. We stopten voor de lunch bij een jachthaven in Warns nog steeds met stralend, zonnig weer. Hier voegde Martin den Haan zich bij ons op z’n scooter. (Martin heeft ons richting afsluitdijk gebracht).

Na de soep en broodjes begon het te regenen, en niet zo’n beetje ook. We hebben de regenkleding maar aangetrokken want het leek er echt niet op dat het snel droog zou worden en moesten toch opstappen, want we waren tenslotte pas op de helft.     Na een kwartiertje gereden te hebben konden we de regenpakken weer opbergen, wonder drie dus! De rest van de rit bleef het droog en ook nog redelijk zonnig.
Tegen 5 uur waren we allemaal weer veilig, heel en tevreden bij het vertrekpunt in Monnickendam.

Ineke