Het is donderdag 18 september. Het alarm van mijn handy speelt luidruchtig “soldier’s chorus”. Het is half acht. De familie Overbekking maakt zich op voor een nieuw avontuur. Na een stevig ontbijt, maken we ons gereed voor de rit van vandaag die richting Slovenië gaat.

De briefing is net als de vorige dagen om 9.00uur.

Groep 1 vertrekt als eerste voor een 2 daagse rit richting Portoros in Slovenië.

Even later vertrekken ook groep 2 en 3 onder leiding van Adolf en Waldemar. De rit gaat eerst naar Glanegg berg af en dan naar Liebenfeld. Van hier uit naar St.Veit an der Glan. Hier is gelegenheid om te tanken en even de benen te strekken.

Hier splitsen zich groep 2 en 3. Groep 3 mag door het dal en groep 2 gaat voor de berg. Bij het vertrek wil de motor van Huub Thien niet starten. Enkele leden wagen zich er aan om de machine te starten, maar met weinig succes.

Zo ook Kees de Haan en als dan na enige pogingen er nog geen geluid uit de Puch komt besluit men om de Puch aan te duwen en dit met succes.

Groep 2 waar ook Kees in mee zou rijden, is inmiddels vertrokken. Na een poging de groep nog in te halen , moest hij uiteindelijk alleen rijden. Ook groep 3 is inmiddels vertrokken met 10 motoren en Ab met volg auto en enkele dames. We gaan via Bruckl - Mittertrixen -Volkermarkt naar Griffen.

Het is inmiddels 11.00uur. Hier wordt bij een wegrestaurant gestopt voor een bakje koffie met gebak. Even later arriveert ook groep 2. Nadat we zijn bijgepraat vervolgen we de rit. We rijden nu gezamenlijk verder richting grensovergang via Ruden en St Nikolai. We rijden een eind langs de rivier de Drau.

Bij de grensovergang wordt een stop ingelast. Het is inmiddels 12.30 uur. Hier wordt het e.e.a. op de gevoelige plaat (kaartje) vastgelegd, zodat we bij thuis komst,Aan vrienden kunnen laten zien dat we met onze klassieker in Slovenië zijn geweest.

Hier krijgen we ook contact met Kees de Haan. Hij is inmiddels in Griffen, Naar enig overleg wordt besloten om op Kees te wachten zodat we gezamenlijk de rit kunnen vervolgen .

Na een aantal kilometers rijden we bij Lavamund de brug over en gaan via Gorce en Libeliska naar Tribej. Hier maken we een stop om te lunchen .

Het weer is prachtig en we gaan dan ook met z’n allen buiten in de zon zitten. Het duurt even voordat iedereen wat te drinken en te eten heeft, (ga er maar aanstaan als zo’n stelletje hongerige motorrijders je komen bezoeken).

Nadat we ons dik en rond hebben gegeten {bijna voor nop },maken we ons gereed voor vertrek.

De reis gaat verder via Dravograd – Ravne – Ebersdorf -Sankt Michael -Sittersdorf – Wildenstein en Grafenstein. Het is een prachtige omgeving hier in Slovenië, en wat opvalt is dat er veel fruitbomen langs de weg staan. We zijn weer in Oostenrijk en rijden via Niederdorf richting Klagenfurt . Het is wel duidelijk dat die Oostenrijkers van motor rijden houden.

Er wordt aan en stuk door gereden tot aan Zwattendorf zonder koffie pauze. Verder was het een rustige dag, de wegen waren redelijk en tot nu toe zonder steile hellingen . Zit het venijn soms in de staart? Ja hoor, van af de L70 moesten we toch weer naar St. Urban. Al snel moet mijn 125TT weer hard werken om de helling van 17% naar boven te klimmen.

Bijna de hele route heb ik redelijk vooraan gereden, maar op de helling duurt het niet lang of ik ben de op een na laatste rijder. Met 15 km/u in de eerste versnelling klim ik naar boven.

Zodra het weer naar beneden gaat kan ik de snelheid opvoeren en proberen om weer vooraan te komen voor het laatste stuk van de route tot aan Zwattendorf. Om 17.00 uur rijden we het erf op van het basiskamp Talhof. Zo stijf als een plank en het zadel in de kont, stap ik van de motor en zet hem in de stalling. Het was een prachtige dag met mooi weer en een prima rit. Nu snel het pak uit en dan eerst een lekker pilsje, nog even na praten over de rit en wat er allemaal is gebeurt. s’Avonds nog even naar de Pfeffermühle een klein hapje eten , daarna weer terug naar het basis kamp. Nog even wat drinken en sterke verhalen uitwisselen.

Om een uur of 10 is het welletjes geweest en trekken we ons terug voor een welverdiende nachtrust. Volgende keer zijn we zeker weer van de partij en dan op een 250 TF.

Tot ziens Paul en Barbel